- Αβέστα
- Ιερό βιβλίο του ζωροαστρισμού. Η λέξη φαίνεται να σημαίνει «βασικό» ή «θεμελιώδες κείμενο» (αρχαία ιρανικά apastak), σε αντίθεση προς τη Ζεντ,ερμηνεία ή συλλογή διαφόρων παραδόσεων. Η Α. ανάγεται στην εποχή της δυναστείας των Αχαιμενιδών (6ος-5ος αι. π.Χ.), ακόμη και αν γίνει δεκτό ότι ένα μέρος της έχει ξενική προέλευση και ένα άλλο έχει προέλευση παλαιότερη και λαϊκή. Η πλήρης Α. πιστεύεται, σύμφωνα με την παράδοση, ότι αποτελούταν από 21 βιβλία, γραμμένα σε 12.000 δέρματα βοδιού που έκαψε ο Μέγας Αλέξανδρος όταν κατέλαβε την Περσέπολη· σήμερα δεν απομένει παρά ένα μικρό μέρος, που για πολλούς αιώνες μεταβιβαζόταν από μνήμης και προφορικά και τελικά καταγράφτηκε τον 5o αι. μ.Χ. με γραφή σημιτικής προέλευσης. Το κείμενο αυτό αποτελείται από τέσσερα μέρη: Γιασνά, Βισπερέντ, Βεντιντάντ Βιντεβντάντ και Κχόρντα Αβέστα (Μικρή Αβέστα). Η Γιασνά (δέηση, λατρεία) περιέχει το τυπικό της κυριότερης ιερουργίας και αποτελείται από 72 κεφάλαια, που ανάγονται σε διάφορες εποχές. Τα αρχαιότερα μέρη της είναι οι Γκάθα (Ύμνοι), σε γλώσσα ιδιαίτερα αρχαϊκή, έργο του Ζωροάστρη ή Ζαρατούστρα. Το Βισπερέντ (Όλοι οι Κριτές) αποτελείται από ύμνους πιο πρόσφατους. Το Βεντιντάντ (Νόμοι κατά των πονηρών πνευμάτων) περιέχει πολυάριθμες παραδόσεις, έθιμα και νόμους της ζωροαστρικής κοινότητας. Τέλος η Κχόρντα Αβέστα περιέχει την τακτική ιερουργία, η οποία, εκτός από διάφορες προσευχές, περιλαμβάνει και τα Γιαστ,προσευχές ή ύμνους προς τους ποικίλους θεούς-αγγέλους, στους οποίους είναι αφιερωμένες οι ημέρες του ημερολογίου. Η γλώσσα της Α. ή αβεστική, κλάδος της αρχαίας ιρανικής, διαφέρει από την αποκαλούμενη αρχαία περσική των αχαιμενιδικών επιγραφών.
Χειρόγραφο του 16ου αι. από φύλλα χουρμαδιάς, όπου είναι γραμμένη η «Αβέστα», το ιερό βιβλίο του ζωροαστρισμού.
Dictionary of Greek. 2013.